Բոլորի ուշադրությունը սևեռված է այն ցողունային բջիջներին, որոնք, առանց որևէ խնդրի, կիսվում են օրգանիզմից դուրս մինչև 300 անգամ /2 տարուց ավելի/ և ընդունակ են դառնալ ցանկացած տեսակի բջիջ, նույնիսկ նեյրոն, սրտամկանի, կամ ինսուլին արտադրող բջիջ: Այդ բջիջները ստանում են էմբրիոնից: 1998 թ. Ջեյմս Թոմսոնը` Վիսկոնսին նահանգի համալսարանից, Մեդիսոնում անջատեց էմբրիոնալ ցողունային բջիջների 5 տեսակ, որոնք ստացվել են արհեստական բեղմնավորումից հանկարծ հրաժարված զույգերից:
Այդ բջիջները մնացել են չտարբերակված վիճակում մինչև ավելի քան 200 կիսումը` միաժամանակ պահպանելով իրենց քրոմոսոմային կազմը:
Այդ նույն ժամանակ մեկ այլ գիտնական՝ Ջոն Խոպկինսի համալսարանից Ջոն Գերհարդը, հայտնեց, որ իր խմբին հաջողվել է անջատել և պահպանել օրգանիզմից դուրս ավելի քան 40 կիսման ընթացքում էմբրիոնալ սեռական բջիջներ՝ ձվաբջջի և սպերմայի բջիջներից, 5-9 ամսական հղիության արհեստական ընդհատման ենթարկված էմբրիոններից:
Այդ տեսակների միջև տարբերությունը, ստացման եղանակից զատ, նաև կայանում է այն բանում, որ եթե էմբրիոնալ ցողունային բջիջները /ԷՑԲ/ ներմուծվեն ճնշված իմունիտետով մկանը, ապա, որպես «կողմնակի արդյունք», ի հայտ են գալիս բարորակ ուռուցքներ՝ տերատոկարցինոմաներ, իսկ էմբրիոնալ սեռական բջիջների ներարկումը նման ազդեցություն չի առաջացնում:
Սկզբնաղբյուր` popmech.ru
Սոցցանցերում
